خیزید عاشقان كه سوی آسمان رویم دیدیم این جهان را تا آن جهان رویم نی نی كه این دو باغ اگر چه خوش است و خوب زین هر دو بگذریم و بدان باغبان رویم سجده كنان رویم سوی بحر همچو سیل بر روی بحر زان پس ما كف ن رویم زین كوی تعزیت به عروسی سفر كنیم زین روی زعفران به رخ ارغوان رویم از بیم اوفتادن لرزان چو برگ و شاخ دل‌ها همی‌طپند به دارالامان رویم از درد چاره نیست چو اندر غریبییم وز گرد چاره نیست چو در خاكدان رویم چون طوطیان سبز به پر و به بال نغز شكرستان شویم و به رویم ,چاره نیست منبع
درباره این سایت